Door: Cornelis Lemstra
Kijk je dertig jaar terug, dan lijken de grootste technologische sprongen achter ons te liggen: van de eerste mobiele telefoons met enkel bellen en sms’en, tot volledige toegang tot het internet in je broekzak. En toch voelt het alsof de échte versnelling pas vijf tot acht jaar geleden is begonnen. Sindsdien is technologie niet langer iets waar je als organisatie af en toe op inspeelt, maar een continue stroomversnelling waarin je móet leren zwemmen.
Als technologie straks alles kan: wat dan? Mijn antwoord is simpel: stel dat dit gaat gebeuren, dan vormt het geen bedreiging. Niet omdat technologie niet krachtig is, maar omdat het altijd door mensen gestuurd zal worden. De mens bepaalt de richting, impact en de ethiek van technologie. De mogelijkheden van technologie zijn eindeloos, maar de keuze of we dat wel of niet willen, ligt altijd bij ons mensen. En juist dáár zit ons onderscheidend vermogen.
Het gevaar schuilt niet in technologie, maar in hoe wij ermee omgaan. Veel organisaties zetten al bij voorbaat de hakken in het zand. Ze zien automatisering of bijvoorbeeld Artificial Intelligence (AI) als bedreiging voor banen of als kostenpost. Maar de echte vergissing is om niet te kiezen. Niet ontdekken. Niet investeren in wendbaarheid. Technologie zelf is immers beschikbaar voor iedereen. Wat telt, is hoe je het toepast.
Wie vooruit wil, moet durven bewegen. De bedrijven die dat doen, grijpen kansen, experimenteren en creëren draagvlak. Juist daarom zie ik technologie niet als iets wat ons onderscheidt, maar als iets wat je in staat stelt om verschil te maken. Mits je durft. Mits je bereid bent het klein te maken. Geen grote transformaties, maar beginnen bij één proces, één team. Wat helpt is vooruitgang, zelfs als dat betekent dat iets niet direct succesvol is. Daar leer je van. Zo geef je je team een duwtje in de juiste richting.
“Succes zit niet alleen in het eindresultaat, maar in de bereidheid om te leren en te bewegen. Zelfs als iets niet lukt, brengt het je verder. Dáármee bouw je aan adoptie en draagvlak.”
Tegelijk is het menselijk vermogen belangrijker dan ooit. Veerkracht, nieuwsgierigheid, aanpassingsvermogen: dát zijn de superkrachten van deze tijd. Technologie verandert de manier waarop we werken, maar dat maakt onze menselijke eigenschappen niet minder waardevol. Integendeel. Leiderschap draait niet alleen om zelf vooropgaan, maar om te zorgen dat je mensen mee kunnen. Dat zij ook het verschil durven en mogen maken. Want pas als mensen zich verbonden voelen, met elkaar en met het doel, kan een organisatie écht vooruit.
Mijn oproep aan leiders: zie technologie niet als het doel op zich, maar als middel om mensen en je organisatie sterker te maken. Durf te dromen, maar blijf wendbaar. Kijk verder dan alleen snelheid of besparing, en richt je op wat echt telt: het vergroten van betekenis, verbondenheid en samenwerking. En stel jezelf, vóórdat je investeert in de volgende tool, deze eerlijke vraag: waarom doen we dit, en wat willen we hiermee mogelijk maken voor de mensen in mijn organisatie? Want uiteindelijk maakt niet de technologie het verschil, maar wat wij ermee doen. En daar begint alles mee.
Wil je hier verder over spreken met Cornelis?
Kom dan op 12 juni naar ons event ‘Navigate the Change’ in Utrecht. Dit is niet een standaard event, maar een ervaring. Tijdens deze middag staat de volgende vraag centraal: Wat als technologie straks álles kan?
Tipje van de sluier: Bas Haring (Wetenschapper, Filosoof en AI-expert) werpt met zijn keynote een ander licht op technologische vooruitgang en de rol die jij daarin speelt.
Zien we je daar?
