Over het algemeen wordt Engels beschouwd als de belangrijkste wereldtaal. Maar in zekere zin geldt hetzelfde voor C#, Java, Python en de vele andere programmeertalen. Ze worden wereldwijd toegepast en in combinatie met de krappe arbeidsmarkt in Nederland zorgt dat voor een logisch effect: een forse groei van IT’ers uit het buitenland die hier een nieuwe toekomst hopen op te bouwen. Zij het allemaal met een andere reden.
Ook bij LINKIT is de situatie op kantoor flink verandert de laatste jaren. Van de 174 man aan vast personeel zijn er inmiddels 50 buitenlands, verdeeld over 21 nationaliteiten. Hoe is het om als buitenlandse kenniswerker aan de slag te gaan in Nederland? Waar loop je tegenaan? En waar wordt je juist blij van? Tijd voor een openhartig gesprek, aan de hand van drie stellingen, aan de LINKIT keukentafel. De deelnemers zijn Gilvan uit Brazilië, Kiarash uit Iran en Anna uit Duitsland.
Stelling 1: De Nederlandse werkcultuur voelt onnatuurlijk voor mij
Kiarash hoeft daar niet lang over na te denken: “Voor is dat zeker het geval! Maar op een positieve manier. In Iran is de werkcultuur chaotisch, hier is alles heel ordelijk. Voor mij is dat fijn.”
Gilvan sluit zich daar graag bij aan. “Ik vind de Nederlandse werkcultuur fantastisch. De organisaties hier zijn plat en het is makkelijk om met elkaar in contact te komen. Ik voel duidelijk dat technische posities belangrijk zijn en dat mijn ideeën en suggesties serieus worden genomen. Mensen hier zien feedback als iets goeds. Dat is niet alleen positief voor mijzelf, maar uiteindelijk ook voor het bedrijf.”
Ook Anna geeft voorkeur aan de Nederlandse cultuur: “In Duitsland zijn hiërarchieën veel belangrijker dan in Nederland en regels zijn regels. Ik geniet van de platte structuren van bedrijven en de lossere werksfeer hier.”
Eindoordeel: wij zijn er blij mee!
Stelling 2: Het is makkelijk om nieuwe vrienden te maken in Nederland
“Voordat ik naar Nederland verhuisde, woonde ik in Portugal,” vertelt Gilvan. “Daar had ik een Nederlandse vriend. Hij was heel positief over de Nederlandse cultuur en hoe je hier vrienden kunt maken. Ik vind Nederlanders over het algemeen aardig, geïnteresseerd en behulpzaam. Ze helpen je om te integreren en als je een beetje je best doet kun je vriendschappen goed onderhouden.”
Ook Anna heeft vooral positieve ervaringen: “Tijdens mijn studie waren er vooral groepen van Nederlanders en groepen van expats. Uitzonderingen bevestigen natuurlijk wel de regel, maar als je eenmaal Nederlands spreekt, maak je snel nieuwe vrienden.”
Kiarash, die al langer in Nederland woont, kijkt er iets anders tegenaan. “Ik heb in de loop der jaren behoorlijk wat vrienden gemaakt. Vooral op het werk. Maar over het algemeen is het lastig. De Nederlandse cultuur lijkt heel open, maar als je wat dieper wil is dat een dun laagje en zijn mensen best gesloten. Nederlanders zijn net een ui. Op het moment dat je ze denkt te begrijpen is er weer een laag en nog een laag. Na elf jaar ben ik nog steeds aan het pellen.”
Eindoordeel: Nederlanders zijn vriendelijk, maar wel moeilijk te pellen
Stelling 3: LINKIT is een goede plek om te werken voor buitenlanders
“Dat klopt,” vindt Gilvan. “Ook als je geen Nederlands spreekt is het makkelijk om hier te werken. De werkomgeving is multicultureel en iedereen praat hier prima Engels. Zeker met al die expats hier. Wat het voor mij extra fijn maakt is dat er naast mij nog een flink aantal Portugees sprekende collega’s zijn. Hierdoor voel ik me bijna letterlijk thuis bij LINKIT. Ook de ondersteuning voor expats is goed bij LINKIT. En loop je tegen bepaalde zaken aan, omdat je nieuw bent in Nederland, dan zijn er altijd genoeg mensen in de buurt die je kunnen helpen.”
Kiarash ervaarde de cultuurverandering binnen LINKIT aan den lijve. Hij was ruim vier jaar geleden de eerste buitenlander bij LINKIT. “Nu durf ik wel te zeggen dat we een echt internationaal bedrijf zijn. En ieder jaar veranderen we weer. Maar toen ik hier kwam was dat zeker niet het geval. Ik voelde me als een alien van outer space die het kantoor kwam binnenvallen. Gelukkig kan ik daar wel tegen. Bij de universiteit waar ik eerst werkte leerde ik om als individu te werken, in plaats van als collectief zoals in Iran. Hier moet je zelf sterk zijn en je eigen zaakjes kunnen regelen. Ik heb geleerd om te overleven en me aan te passen, wat soms wel lastig is voor een emotioneel persoon zoals ik.”
Anna: “huh, buitenlander?” Ze lacht. “Ik voel me al niet meer als een buitenlander om eerlijk te zijn. Het is wél heel leuk dat LINKIT zo internationaal is. Van de verschillende culturen kan je veel leren en je Engels gaat ook niet roesten.”
Eindoordeel: zeker weten!
